ظریف در جلسه کمیسیون امنیت ملی به هیچ یک از سوالات پاسخ نداد
سه شنبه, ۱۸ فروردين ۱۳۹۴، ۰۴:۴۳ ب.ظ
گفت و گو با حجت الاسلام نبویان پیرامون آنچه که در جلسه کمیسیون امنیت ملی رخ داد؛
ظریف در جلسه کمیسیون امنیت ملی به هیچ یک از سوالات پاسخ نداد/ این توافقنامه از خط قرمزها عبور کرده است/ عقب نشینی ها بسیار شدیدتر شده / دوستان ظریف هم منتقد بیانیه بودند / دولت علیه منتقدین هسته ای خفقان رسانه ای ایجاد کرده است
آقای ظریف در اینجا یا بعد از صحبت یکی از دوستان راجع به مذاکره جوابی داد. گفت همان جا آقا فرمودند می‌خواهند مذاکره کنند، بکنند. بنده هر چه گفتم جواب آقای ظریف را بدهم و از روی متن بیانات مقام معظم رهبری بخوانم، نگذاشتند و گفتند حق ندارید. آقای ظریف بیرون تشریف آوردند و پیشش رفتم. گفتم آقای ظریف پس قبول دارید آقا در دیدار با سفرا به شما فرمودند مذاکره با امریکا جز ضرر برای کشور هیچی ندارد.
گروه سیاسی - رجانیوز: پس از انتشار بیانیه اخیر لوزان و انتقاد جدی نمایندگان مجلس از متن این بیانیه و حضور دکتر ظریف در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، جلسه مزبور دارای حواشی بسیاری بوده که حجت الاسلام نبویان در گفتگو با رجانیوز به شرح اتفاقات رخ داده پرداخته و توضیحات مبسوطی از بعضی انتقادات مطرح شده از سوی نمایندگان مجلس در جلسه ذکر شده ارائه داد. حجت الاسلام والمسلمین سید محمود نبویان نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس شورای اسلامی و عضو شورای مرکزی فراکسیون اصول‌گرایان مجلس می باشد. در ادامه مشروح این گفتگو را از نظر می گذرانید.
ناراحتی بسیاری از نمایندگان از وضع بیانیه صادرشده اخیر لوزان و محتوای آن
صبح روز گذشته (۱۶ فرودین) در مجلس بسیاری از نمایندگان از وضع بیانیه صادرشده اخیر لوزان و محتوای آن بسیار ناراحت بودند چرا که از منظر نمایندگان اولاً بیانیه مذکور بیانیه نبوده بلکه متأسفانه یک توافقنامه کلی است و این توافقنامه از چندین خط قرمز اعلام شده از سوی مقام معظم رهبری عبور کرده است.
در این توافقنامه فردو کاملا نابود شده است
در خصوص عبور از خطوط قرمز یکی اینکه توافقنامه نباید کلی شود و اینها این کار را انجام دادند و ان‌شاءالله مفصلاً باید درباره محتوای آن صحبت شود. این توافقنامه به مسئله محدودیت‌های غنی‌سازی ایران پرداخته و تاسیسات نطنز را محدود کرده و فردو کاملاً نابود شده است و صرفا تعداد هزار دستگاه سانتریفیوژ بدون انجام غنی سازی در آن باقی مانده و یک مرکز غنی‌سازی به یک مرکز تحقیقاتی فیزیک و تکنولوژی تبدیل شده است، فردو صرفا عنوان هسته‌ای دارد، منتهی فعالیت غنی سازی هسته‌ای در آن ممنوع بوده و انتقال مواد شکافت‌پذیر در آن امکان ندارد.
بازرسی ها ممکن است امنیت نظامی ما را تهدید کند
همین‌طور در نطنز محدودیت‌هایی لحاظ شده و تعداد سانتریفیوژها از بیش از ۱۵ هزار به ۵۰۶۰ تا رسیده است. بازرسی‌ها فوق‌العاده خطرناک است و قرار است تمام بازرسی‌های مدرن انجام شود و ممکن است امنیت نظامی ما را هم تهدید کند. نسبت به تحریم‌ها اگر چه تحریم‌های اروپا Eliminate می‌شود، ولی مشروط به دو شرط است و همین‌طور تحریم‌های امریکا که نه تنها Eliminate و مختومه می‌شود، بلکه تصریح شده است فعلاً متوقف می‌شود و شبیه لغو است و شرطش هم این است که ایران به تعهدات کلیدی‌اش عمل کند. البته فقط این امر کافی نیست، بلکه آژانس هم باید این راستی‌آزمایی را تأیید کند و اگر تأیید نکند دو باره تحریم‌ها دنبال می‌شود.
قرار است بجای تمام قطعنامه ها یک قطعنامه جدید با محدودیت های دقیق تصویب شود
تحریم‌های شورای امنیت سخت‌تر است و قرار است قطعنامه‌های قبلی کنار برود و یک قطعنامه جدید با محدودیت‌های دقیق‌تر برای دوره خاصی ـ که دوره‌اش مشخص هم نیست ـ تصویب شود.
همه چیز مورد توافق واقع شده است؛ عقب نشینی ها بسیار شدیدتر شده است/ توافق کرده بودند کل فردو تعطیل شود
همه چیز Agreement و مورد توافق واقع شده است. اصلاً بیانیه نیست و در بیانیه که این چیزها نیست. بگذریم. متأسفانه چیزی دست ایران را نگرفته است و وقتی دوستان با توافقنامه ژنو مقایسه می‌کنند، عقب‌نشینی‌ها بسیار شدیدتر شده است. وقتی آقای ظریف به کمیسیون امنیت ملی آمدند، خیلی از دوستان از کمیسیون‌های دیگر هم آمدند. البته دو سه نفر از نمایندگان که مدافع سینه‌چاک ایشان هستند و هر چه بشود یا نشود از ایشان حمایت می‌کنند، معمولاً در این جلسات حساس می‌آیند. جلسه شروع شد و رئیس کمیسیون، جناب آقای دکتر بروجردی به آقای ظریف گفتند گزارشی بدهید که گزارش محدودی داده و سئوالات مطرح شد. به هر نفر دو دقیقه برای طرح سئوال وقت دادند. طبیعتاً در این مدت زمان نمی‌شد این اشکالات مطرح شود، اما ناچار بودند، درست هم بود، چون تعداد نماینده‌ها و سئوال‌کننده‌ها زیاد بود. در این باره ابهام‌های زیادی وجود دارد و به همین دلیل تعداد سئوال‌کننده‌ها واقعاً قابل توجه بود. سئوالاتی مطرح شد تا اینکه نوبت به جناب آقای کریمی قدوسی نماینده مشهد رسید. ایشان چهارده پانزده مورد را مطرح کرد و به یک نکته هم در برخوردی که ۲۳ بهمن ماه در جلسه‌ای خدمت آقا اشاره کرد که در آن جلسه مقام معظم رهبری نکاتی را مطرح کردند و تذکراتی را دادند و همین سانتریفیوژها در فردو که الان اگر هزار تاست، سرتیم مذاکره‌کننده در یک جلسه خصوصی به بنده و سردار کریمی صریحاً گفت توافق شده است کل فردو تعطیل شود. ظریف هم در یک جلسه غیر علنی در مجلس صریحاً این نکته را گفته بود که ما اصلاً کل فردو را نمی‌خواهیم و قرار نبود آنجا سانتریفیوژ نصب شود.
هزار سانتریفیوژی هم که در فردو قرار است باشد به خاطر تأکیدات مقام معظم رهبری است
در آن جلسه خاص در حضور مقام معظم رهبری، آقا دیدند منافع ملت دارد از دست می‌رود تأکید کردند که حداقل هزار تا سانتریفیوژ باید باشد. الان هم این هزار تا به خاطر تأکیدات و فشارهای مقام معظم رهبری هست. همان جا یک سری حرف‌هایی رد و بدل شد که تذکر آقا نبود، چون تذکر آقا مورد قبول همه آنهاست، نکته دیگری گفت که شما در مقابل آقا حرفی را زدید و این حرف نادرست بود و ظریف گفت نه من این حرف را نزدم. اصلاً تذکر آقا مورد قبول همه اینها بود. اگر از ظریف هم بپرسند، قطعاً ایشان تأیید می‌کند و یکی همین نکته است که قبول دارند و همین هزار تایی است که الان در فردو وجود دارد و آن هم با فشار مقام معظم رهبری به اینها بود که برای آنها سنگین بود چگونه این هزار تا را بگیرند، چون به گفته خودشان متأسفانه قول داده بودند ما در فردو هیچی نمی‌خواهیم. خود کریمی قدوسی هم قبول دارد که با تذکرات آقا این هزار تا در فردو حفظ شد. همین‌طور درباره تحریم‌ها که یکجا برداشته شود که متأسفانه این را هم انجام ندادند.
در بیانیه لوزان ـ که در واقع توافقنامه هست ـ این قضیه وجود دارد. در جلسه کمیسیون آقای کریمی قدوسی به آقای ظریف گفت شما به آقا جوابی دادید که نادرست بود. آقای کریمی قدوسی خیلی عادی مطرح کرده بودند، ولی ایشان عصبانی و بلند شد و با داد و بیداد گفت نه، این حرف‌ها دروغ است بلند شده بود که برود. آقای بروجردی، رئیس کمیسیون گفت شما بنشینید. چرا عصبانی می‌شوید؟ فرض می‌کنیم حرف ایشان نادرست است و شما چنین حرفی را نزده‌اید. اینکه عصبانیت ندارد. بعد به آقای کریمی قدوسی گفتند وقت شما تمام شده است و حق صحبت ندارید. ایشان اصرار کرد که صحبت کند. دو سه نماینده خاصی که معمولاً در این جلسات خاص می‌آیند شروع به اذیت کردند و به آقای کریمی قدوسی گفتند شما حق ندارید چنین حرفی را بزنید، چرا اصلاً این حرف‌ها را می‌زنید؟ آقای کریمی قدوسی هم جواب ایشان را داد و ایشان هم ناراحت شد و صدایشان در مقابل صدای عده‌ای بالا رفت و گفت من باید حرفم را بزنم. چرا اجازه نمی‌دهید حرف بزنیم؟
دوستان موافق توافقنامه هم سؤالات بجایی مطرح کردند
بالاخره با سر و صدایی که ایجاد شد وقتم گرفته شد. صدایشان بالا رفت و ایشان هم عصبانی شد. ما به آقای کریمی قدوسی گفتیم شما نگران نباشید. دیگر ایشان به احترام دوستان سکوت کرد و حرف نزد. بعد دوستان شروع به مطرح ساختن نکاتی کردند و اشکالاتی مطرح شد. متأسفانه بعضی از دوستان گفتند چرا شما از آقا چیزی را نقل می‌کنید؟ صحبت‌های آقا عمومی است. نوبت من شد و دو سه نکته را مطرح کردم. دوستان دیگر هم مطرح کردند، مثل آقای بذرپاش. حتی دوستانی که موافق بودند سئوالات بسیار بجایی را مطرح کردند که اگرچه با شما موافقیم، اما این نگرانی‌ها برای ما در این بیانیه لوزان وجود دارد. من هم فرمایش آقا را مطرح کرده و بیرون از جلسه هم با ایشان صحبت کردم.
عراقچی می گوید با مذاکره توانستیم کشور را از زیر فصل هفت خارج کنیم و شما می گویید خودمان پیشنهاد رفتن تحت فصل هفت را داده ایم؟ کدام درست است؟
ابتدا سئوال کردم که شما گفتید این بیانیه و تعهدات که بعداً هم امضا می‌شود و تا تیرماه الزامی می باشد، می‌خواهیم به فصل هفت منشور سازمان ملل ببریم. گفتم ما نمی‌دانیم حرف شما را بپذیریم یا حرف آقای عراقچی را. چند ماه پیش آقای عراقچی در همین کمیسیون امنیت ملی آمده بود و کاملاً به حرف‌هایشان گوش دادم. ایشان گفت کشوری که زیر فصل هفت منشور سازمان ملل برود، حتماً منتهی به جنگ می‌شود. یکی از کارهای بسیار بزرگی که این تیم مذاکره‌کننده انجام داد این بود که توانسته است تنها کشوری را که منتهی به جنگ می‌شد با مذاکره خارج کند. این اولین بار در جهان است که کشوری را که زیر فصل هفت است را بتوان با مذاکره کاری کنیم که منتهی به جنگ نشود. لذا برداشتی که از صحبت‌هایشان کردیم این بود که ما ناجی کشور هستیم تا از زیر فصل هفت خارج کنیم.
به آقای ظریف گفتم آقای عراقچی این را می‌گوید و حالا شما می‌گویید ما خودمان پیشنهاد داده‌ایم که ما را تحت فصل هفت ببرند! کدام حرف درست است؟ در آنجا معتقد بودم آن حرف اشتباه بود، اصلاً در زیر فصل هفت بند ۴۱ هستیم. شاید دوستان اطلاعات دقیقی ندارند، به خاطر اینکه بند ۴۲ آن بحث نظامی و بند ۴۱ فقط در باره تحریم است. چرا این‌طور گفته می‌شود هر کشوری که زیر فصل هفت رفت منتهی به جنگ می‌شد؟ اصلاً این حرف اشتباه بود. الان هم که گفته می‌شود ایران را به زیر فصل هفت می‌بریم اشتباه است. برای اینکه تضمین بگیریم راهش این است که در توافقنامه یک کلمه بنویسیم هر گاه طرف مقابل نقض کرد ایران به هر ظرفیت و در هر سطحی مجاز است غنی‌سازی کند. چرا زیر فصل هفت ببریم که خودمان دچار مشکل بشویم؟
کشوری که نیم ساعت هم سر تعهدات خود باقی نمی ماند چگونه قابل اعتماد است؟
نکته دومی که مطرح کردم این بود که متن منتشر شده امریکایی‌ها را شما می‌گویید نه، درست نیست و در همین جلسه هم مطرح کردید. گفتم بالاخره یا آنها دارند دروغ می‌گویند یا طرف ما دارد دروغ می‌گوید، امامعتقدم طرف ما دروغ نمی‌گوید، شما دروغ نمی‌گویید، آنها دارند دروغ می‌گویند، ولی این سئوال وجود دارد که شب جمعه‌ای آمدید بیانیه را خواندید و فردایش جان کری و اوباما این حرف‌ها را زدند و متنی را در سایت وزارت امورخارجه نشر دادند. آقای ظریف گفت فردایش نبود، نیم ساعت بعد از بیانیه لوزان بوده است. گفتم به امریکایی که نیم ساعت بعد از تعهد و توافق با شما زیر تعهدش می‌زند و دروغ می‌گوید، دارید بر سر منافع ملت تعهد می‌دهید و با او قرارداد می‌بندید؟ چرا رفتید با او قرارداد بستید؟ این همان کسی است که به گفته خودتان نیم ساعت بعد زیر تعهدات خودش می‌زند و دروغ می‌گوید.
آقای ظریف! شما قبلا جزء همان تیمی بودید که دو سال کشور را از برنامه هسته ای عقب انداختید
درباره نکته سوم گفتم من حرف خصوصی شما با آقا را نمی‌خوانم، اجازه بدهید حرف عمومی آقا را بخوانم. مقام معظم رهبری فرمود کشور در بحث هسته‌ای در سال‌های ۸۳ و ۸۴ دو سال عقب افتاد. گفتم چرا عقب افتاد؟ بعد گفتم آقای ظریف مسائل هسته‌ای ما و تیم مذاکره‌کننده چه بودند که کشور را دو سال عقب انداختند. این صحبت عمومی آقاست، صحبت خصوصی نیست که شما تکذیب کنید و بگویید ایشان این حرف را نزده است. صحبت آقاست و صحبت شما نیست. آقای ظریف شما در تیم مذاکره‌کننده بودید. مگر این‌طور نبود؟ متأسفانه کشور دو سال عقب افتاد.
مقام معظم رهبری تأکید بر ضرر داشتن مذاکره با امریکا دارند اما شما اصرار بر مذاکره کردید
صحبت دیگری از مقام معظم رهبری را مطرح کردم و گفتم باز هم خودت در آن جلسه تشریف داشتی و بودی. این هم عمومی است. در دیدار سفرا با آقا، ایشان فرمود مذاکره با امریکا جز ضرر برای کشور هیچی ندارد. غیر از این است؟ شما آنجا بودید. به آقای بروجردی گفتم اجازه بدهید این را بخوانم. گفتند نه وقت تمام شده است. گفتم متن دستم هست و صحبت عمومی است و بگذارید بخوانم. گفتند نه وقت تمام شده است. آقای ظریف در اینجا یا بعد از صحبت یکی از دوستان راجع به مذاکره جوابی داد. گفت همان جا آقا فرمودند می‌خواهند مذاکره کنند، بکنند. بنده هر چه گفتم جواب آقای ظریف را بدهم و از روی متن بیانات مقام معظم رهبری بخوانم، نگذاشتند و گفتند حق ندارید. آقای ظریف بیرون تشریف آوردند و پیشش رفتم. گفتم آقای ظریف پس قبول دارید آقا در دیدار با سفرا به شما فرمودند مذاکره با امریکا جز ضرر برای کشور هیچی ندارد. از طرف دیگر می‌گویید آقا گفته‌اند بروید مذاکره کنید. یک سئوال از شما دارم. آیا آقا حکیم است و می‌داند دارد چه می‌گوید؟ گفت بله. گفتم حکیمی بگوید مذاکره با امریکا جز ضرر برای کشور هیچی ندارد، اما بروید مذاکره کنید. اتفاقاً گفتند اگر می‌خواهند مذاکره کنند بکنند. چرا یک حکیم این حرف را می‌زند وقتی می‌داند ضرر دارد؟ آیا این جز این نیست که شما اصرار دارید؟ حتماً نکته‌ای هست، والا رهبری که می‌گوید برای کشور ضرر دارد، چرا شما اصرار به مذاکره دارید؟ ایشان گفت نکاتی هست و تمام شد.
دوستان آقای ظریف هم نگران شدند
این را که گفتم دو سه نفری که سر آقای کریمی قدوسی داد و بیداد کرده بودند -به خاطر آن نکته که آقای ظریف عصبانی و بلند شد و بعضی از دوستانی که مدافع آقای ظریف بودند، خیلی جدی سر و صدا کردند و آقای کریمی قدوسی هم در مقابل اینها سکوت نکرد و جوابشان را داد- همان دوستان هم که از آقای ظریف دفاع می‌کردند انتقاد و نگرانی‌شان را گفتند که چه ضمانتی وجود دارد. به قول شما امریکا نیم ساعت بعد زیرش زد. همین دوستان مدافع آقای ظریف به این نکته که رسیدند منصفانه گفتند. البته آقای ظریف جواب نداد و گفت فرصت نیست. جواب‌ها باشد بعداً، فقط سئوالات مطرح شد و هیچ جوابی نداد.
ظریف گفت در جلسه غیرعلنی جواب سؤالات را می دهم!
به این نکته خوب توجه کنید: ظریف گفت در جلسه غیرعلنی جواب می‌دهم. جلسه غیرعلنی که جواب اینها را نمی‌دهد. در آنجا اگر رئیس مجلس لطف کنند و اجازه بدهند ایشان یکطرفه حرف نزند. معمولاً در جلسات یکطرفه حرف می‌زند و می‌رود. متأسفانه اخبار و نکاتی گفته نمی‌شود و غیر علنی شدن جلسه هم ضرورتی با علنی شدنش ندارد، چون خبری به نماینده‌ها نمی‌دهند. خودمان خبرها را داریم و همه نماینده‌ها گله دارند که اصلاً چرا جلسه غیرعلنی است. بعضی از نماینده‌ها خیلی ناراحت بودند، فردو که این‌طور شد، یکی از نماینده‌ها در صحبت‌هایش گفت این هزار تایی که گرفتید و دارد در فردو می‌چرخد، چرا به امریکایی‌ها تعهد دادید در آن اصلاً غنی‌سازی نشود؟ آقا فرموده است هزار تا باشد، اما شما باید مجوز می‌گرفتید که در آنجا غنی‌سازی باشد. پس چرا گفتید دو تا آبشارش ده سال بچرخد؟ به شوخی می‌گفتند پس لااقل آبمیوه‌گیری‌اش کنید. یکی می‌گفت نه، نزدیک قم است آنجا سوهان‌پزی شود! این حرف نماینده‌هاست.
دولت علیه منتقدین هسته ای خود خفقان رسانه ای ایجاد کرده است
یک نکته بگویم که متأسفانه دولت در حال ایجاد خفقان زیاد بوده و بصورت جدی با رسانه‌ها برخورد می‌کند.صدا و سیما یکجانبه افرادی را می‌آورد و هر چه تقاضا می‌کنیم، حداقل وقت کوتاهی به منتقدین بدهند، زمان داده نمی‌شود. در یکی از مجموعه‌های پژوهشی در یکی از شهرها سخنرانی داشتم و به من خبر دادند از تهران تماس گرفته و سخنرانی شما را لغو کرده‌اند. دانشگاه دیگری گفته است اصلاً فلانی خط قرمز است و حق ندارد به دانشگاه بیاید و حرف بزند. با ایجاد جو خفقان تمامی سخنرانی‌ها را لغو می‌کنند. قرار شد در بررسی توافقنامه لوزان ـ به قول آنها بیانیه لوزان ـ که بروند و توضیح بدهند، کلاً دارند جلوی هر حرف زدن را می‌گیرند دارند خفقان ایجاد می‌کنند و این درست نیست. مقام معظم رهبری فرمودند انتقاد باید آزاد باشد، عده‌ای دلواپس و نگران‌اند. بیایند منطقی جواب بدهند و این‌جور ایجاد خفقان از ناحیه دولت درست نیست.
