سراج معلم

 از حضرت موسى بن جعفر ع پرسیدند: بلعم باعورا با اینکه در علم و عمل اینقدر پیشرفت کرد که مستجاب الدعوه شد و اسم اعظم خدا را مى دانست ، با این حال با کفر از دنیا رفت که قرآن مجید او را به سگ مثل مى زند: فَمَثَلَه کَمَثَلِ الْکَلْب سوره 7 آیه 75 چطور شد که این بدبخت به این روزگار افتاد؟ حضرت فرمود: یک آن خدا او را بخودش واگذار فرمود. علّتش را هم فرمود: که چون شکر نعمت نکرد، بلکه کفران نعمت نمود، این بود که خِذلان خدا شامل حالش شد و از نظر لطف افتاد، کسى هم که از نظر لطف بیفتد معلوم است که راه براى ورود شیاطین باز و آزاد مى شود.

از حضرت امیرالمؤ منین (ع) است که فرمود: اَلْخَیرُ بِتُوفیقِ اللّه والشّرُ بِخِذْلانِ اللّه از هر کس کار خیرى سر زد خدایتعالى موفقش ‍ داشته است و از هر کس شر سر زد خدا او را بخودش واگذار فرموده .

اگر انسان را بخودش واگذار کنند کجا رو بخیر مى رود. بلکه باید لطفى به او بشود، کمکش کنند، تا خودش باختیار خود بمدد الهى بکمک همان لطف خاص که توفیق نامیده مى شود، رو بخیر بیاورد که در دعا مى خوانیم خدایا توفیق بندگى و دورى از گناه بمن عنایت کن از خدا بخواهیم تا بما بدهند اَللّهُمْ ارْزُقْنى تُوفیقَ الطّاعَة وَ بُعْدَ اَلْمَعْصِیَة . حقایقى از قرآن : ص 235 .