آژانس: ایران باید به صورت یک سیستم اجازه دسترسی به اشخاص، سایت ها، اسناد و اطلاعات و مواد را بدهد!
گروه بین الملل – رجانیوز: در هفته گذشته هجم اخبار درباره امتیازات گسترده تیم ایرانی به ۱+۵ آنقدر زیاد بوده است که بسیاری از موضوعات مانند تن دادن تیم ایرانی به سازوکار کنگره و اعمال تحریم های جدید هسته ای و ادامه تهدیدهای مقامات آمریکایی گم شده است.
یکی از موضوعاتی که در روزهای اخیر با واکنش نمایندگان ، کارشناسان و مردم روبرو شده است اظهارات عباس عراقچی در جلسه غیر علنی مجلس بوده است.
عراقچی در اظهارات خود به صراحت گفت که تیم ایرانی آنچه که وی دسترسی های مدیریت شده می نامند را در چارچوب پروتکل الحاقی پذیرفته و اگر این سطح از بازرسی های پروتکل الحاقی مورد قبول ایران قرار نگیرد توافق نمی شود.
اما موضوعی که عباس عراقیچی به ان اشاره نکرده و تبعات منفی آن به مراتب از پذیرش پروتکل الحاقی بیشتر است ، موضوع موافقت تیم ایرانی با بازرسی های فراتر از پروتکل در توافق لوزان می باشد. موضوعی که در توافق نهایی نیز یکی از اصول مهم توافق به حساب می آید.
این موضوع از چنان تبعات منفی برخوردار است که تبعات منفی پروتکل الحاقی علی رغم گستردگی و اثرات مخرب آن بر استقلال کشور و صنعت هسته ای ، در برابر بازرسی های فراتر از پروتکل «ناچیز» است.
در متن بیانیه لوزان درباره بازرسی های فراتر از پروتکل آمده است:
«مجموعه تدابیری برای نظارت بر اجرای مفاد برنامه جامع مشترک اقدام شامل کد اصلاحی ۳.۱ و اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی مورد توافق واقع شده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی از فن آوری های مدرن نظارتی استفاده خواهد کرد و از دسترسی های توافق شده بیشتری از جمله به منظور روشن کردن موضوعات گذشته و حال برخوردار خواهد شد.»
A set of measures have been agreed to monitor the provisions of the JCPOA including implementation of the modified Code ۳.۱ and provisional application of the Additional Protocol. The International Atomic Energy Agency (IAEA) will be permitted the use of modern technologies and will have enhanced access through agreed procedures, including to clarify past and present issues.
یکی از مهم ترین موضوعات مورد بحث میان ایران و آژانس که در بیانیه لوزان از آن به عنوان موضوعات « گذشته و حال» اشاره شده موضوعی است که از آن به عنوان ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران یا PMD نام برده می شود.
ذکر این نکته ضروری است که با زیرکی ۱+۵ ، PMD در توافق لوزان به عبارت «موضوعات گذشته و حال» تغییر نام داده است چرا که در PMD ( ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران) ، موضوعات مورد نظر آژانس احصا شده و مشخص بود ولی با زیرکی ۱+۵ و به کارگیری عبارت «موضوعات گذشته و حال» این امکان به آژانس و کشورهای غربی داده می شود که مسائل دیگری افزون بر مسائل مطروحه در PMD را علیه ایران مطرح کند و ایران ملزم به پاسخگویی درباره آنها باشد.
همانگونه که از متن بیانیه لوزان برمی آید، در این بیانیه تاکید شده که برای روشن شدن موضوعات گذشته و حال، بین ایران و ۱+۵ درباره دسترسی های بیشتر توافق صورت گرفته است. البته چارچوب این دسترسی های فراتر از پروتکل مشخص نشده، اما برای روشن شدن ابعاد «دسترسی های بیشتر» که همان دسترسی های فراتر از پروتکل است باید به گزارش های آژانس رجوع کنیم چرا که در گزارش های آژانس ابعاد این بازرسی های تشریح شده است.
در گزارش های فصلی مدیرکل آژانس ابعاد بازرسی های مورد نظر این نهاد قید شده است. بب بررسی آخرین گزارش فصلی آمانو که در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۳ منتشر شد و بر اساس پاراگراف ۵۸ و ۶۳و ۷۴ ، ایران باید به همه سایت ها (سایت های هسته ای و غیرهسته ای که تاسیسات نظامی نیز شامل آن می شود) ، اشخاص و پرسنل (شامل دانشمندان و افراد تاثیرگذار در صنعت هسته ای ایران) ، تجهیزات و مواد و اسناد و اطلاعات مورد نظر کارشناسان آژانس اجازه دسترسی بدون تاخیر بدهد.
در پاراگراف ۵۸ گزارش آمانو آمده است :