سراج معلم

لاحول ولاقوة الا بالله العلی العظیم-لا موثر فی الوجود الا الله -امام خامنه ای:ان‌شاءالله تا ۲۵ سال آینده چیزی به نام رژیم صهیونیستی وجود نخواهد داشت

سراج معلم

لاحول ولاقوة الا بالله العلی العظیم-لا موثر فی الوجود الا الله -امام خامنه ای:ان‌شاءالله تا ۲۵ سال آینده چیزی به نام رژیم صهیونیستی وجود نخواهد داشت

سراج معلم

هدف دادن اطلاعاتی در مورد دین و دنیاست
امیرالمومنین در حدیثی زیبا در راستای بصیرت افزایی می فرمایند: « کور آن کسی نیست که چشم ندارد ، بلکه کسی است که بصیرت ندارد. (کنزالعمال حدیث 1220) امام صادق(ع) می فرماید: عموی ما عباس بن علی، بصیرتی نافذ و استوار داشت. تعریفی بسیار زیبا از بصیرت : ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺧﺪﻣﺖ مقام معظم ﺭﻫﺒﺮﯼ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﺑﺼﯿﺮﺕ ﺗﺮﺑﯿﺖﮐﻨﯿﻢ. آقا ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ: ﻣﻨﻈﻮﺭﺗﻮﻥ ﺍﺯ ﺑﺎ ﺑﺼﯿﺮﺕ ﭼﯽ ﻫﺴﺖ؟ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ: ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﻘﺪﺍﺩ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﻮﻻﯾﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﮔﻮﺵ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻭﻟﯿﺸﺎﻥ... آﻗﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ: ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﺼﯿﺮﺕ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ. ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻓﺮﺩ ﺑﺼﯿﺮ, ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﺷﺘﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ امیرالمؤمنین (علیه سلام) ﺩﺭ ﻭﺻﻔﺶ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﻨﺪ: مالک ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺍگرﺩﺭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻣﻮﻻﯾﺶ ﻭ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ، ﺩﻗﯿﻘﺎ" ﮐﺎﺭﯼ را ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﺰﺩ ﻣﻮﻻﯾﺶ ﺑﻮﺩ، ﻣﻮﻻﯾﺶ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﻣﯿﮑﺮد... ﺑﺼﯿﺮﺕ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﻏﯿﺒﺖ ﻣﻮﻻﯾﺖ هم ﺑﺪﺍﻧﯽ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍ عمل کنی به نقل از qaemworld.blog.ir - هرگونه برداشت از این وبلاگ حتی بدون ذکر منبع آزاد است!

آخرین نظرات

۷۴۸ مطلب با موضوع «روایت» ثبت شده است

الامام علی «علیه السلام»: إنّ‏ دین‏ اللَّه‏ لا یعرف‏ بالرّجال، بل بآیة الحقّ، فاعرف الحقّ تعرف أهله.

امام امیرالمؤمنین حضرت علی (علیه السلام) : دین خدا با شخصیتها شناخته نمی شود ، بلکه با خودِ حق و نشانه های حق و حقیقت شناخته می شود. ابتدا بکوشید تا (( حق )) را بشناسید ، در این صورت می توانید مردان حق را نیز بشناسید.

📚بحار الأنوار (طبع بیروت)، ج‏65، ص: 120

🔸امام باقر علیه السلام : کسى که می‌‏خواهد بداند آیا اهل بهشت هست یا نه، پس دوستى ما را بر دلش عرضه کند، اگر پذیرفت، مؤمن است. و کسى که دوست‏دار ماست، باید مشتاق و شیفته زیارت حسین علیه السلام باشد، پس هرکس اهل زیارت حسین علیه السلام باشد، او را محبّ خود می‌‏دانیم و از اهل بهشت خواهد بود، و کسى که اهل زیارت حسین علیه السلام نباشد،ایمانش کاستی و کمی دارد.

🔹عنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ مَنْ أَرَادَ أَنْ یَعْلَمَ أَنَّهُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَیَعْرِضُ حُبَّنَا عَلَى قَلْبِهِ فَإِنْ قَبِلَهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ وَ مَنْ کَانَ لَنَا مُحِبّاً فَلْیَرْغَبْ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَمَنْ کَانَ لِلْحُسَیْنِ ع زَوَّاراً عَرَفْنَاهُ بِالْحُبِّ لَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ مَنْ لَمْ یَکُنْ لِلْحُسَیْنِ زَوَّاراً کَانَ نَاقِصَ الْإِیمَان‏

🔸کامل الزیارات، ص193

وَ رُوِیَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام 

قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه و آله :
مَنْ طَلَبَ الْعِلْمَ لِلَّهِ لَمْ یُصِبْ مِنْهُ بَاباً إِلَّا ازْدَادَ بِهِ فِی نَفْسِهِ ذُلًّا  وَ فِی النَّاسِ تَوَاضُعاً وَ لِلَّهِ خَوْفاً وَ فِی الدِّینِ اجْتِهَاداً وَ ذَلِکَ الَّذِی یَنْتَفِعُ بِالْعِلْمِ فَلْیَتَعَلَّمْهُ

🔸 امیرالمومنین علیه السلام از رسول خدا صلوات الله علیه و آله نقل فرمودند که :

هر که دانش را برای خدا بیاموزد، به هیچ بابی از آن نرسد مگر آنکه
1⃣ بیش از پیش خود را حقیرتر ببیند ،
2⃣ با مردم متواضع تر شود ،
3⃣ترسش از خدا بیشتر گردد
4⃣ و در دینش کوشاتر شود.
چنین کسی از علم بهره مند می شود، پس باید آن را بیاموزد.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : 

ما أنْعَمَ اللّه ُ عزّ و جلّ على عَبدٍ أجَلَّ مِن أنْ لا یَکونَ فی قَلبِهِ مَع اللّه ِ عزّ و جلّ غَیْرُهُ .

امام صادق علیه السلام :
خداوند عزّ و جلّ نعمتى بالاتر از این به بنده اش نداده است که در قلبش جز خدا نباشد .

منبع عدّة الداعی : ٢١٩
منبع بحار الانوار ج 70، ص 249

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای جلسات درس خارج فقه خود، به شرح یک حدیث اخلاقی می‌پردازند. جلسات درس خارج ایشان که از سال ۱۳۶۹ تاکنون ادامه داشته، هم‌اکنون روزهای یکشنبه، دوشنبه و سه‌شنبه‌ی هر هفته در حسینیه‌ی امام خمینی (رحمه‌الله) برگزار می‌گردد.

پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR فیلم و متن شرح آیت‌الله خامنه‌ای بر حدیثی تربیتی از حضرت امام محمد باقر (علیه‌السلام) درباره‌ی «اثر تربیت فرزند در وضعیت اخروی پدر و مادر» را منتشر می‌کند. متن بیانات معظمٌ‌له که در ابتدای جلسه‌ی درس روز دوشنبه ۱۳۹۵/۹/۱۵ ایراد شده است، به شرح زیر است:

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة والسّلام علی سیّدنا محمد و آله الطاهرین لعنةالله علی اعدائهم اجمعین

عَن جابر بن یزید الجُعفی عَن ابی جعفرٍ محمدبن‌علیٍ الباقر علیه‌السلام قال مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله (۱)
[از حضرت امام محمد باقر (علیه‌السلام) روایت شده است که: هر کس فرزندانی را تربیت کند که آنها را برای خدا به حساب بیاورد؛]

«یَحتَسِبُهُم عِندَالله» یعنی جوری این فرزندان را، این اولاد را بار بیاورد که بتواند آنها را به حساب خدا بگذارد. طبعاً فرزندی را انسان میتواند به حساب خدا بگذارد که او تربیت الهی پیدا کرده باشد؛ متدیّن باشد؛ اهل فسق و فجور و تضییع اوقات و اینها نباشد. این [فرزند] را انسان میتواند به حساب خدا بگذارد و الّا اگر یک فرزندی بود که انسان یا او را بد تربیت کرد -کمااینکه بعضیها فرزندان خودشان را بد تربیت میکنند؛ از اوّل این بچّه را اهل دنیا و اهل اشرافیگری و اهل شهوات و اینها بار می‌آورند. در محیط خانواده، پدر و مادر، مشیشان برای فرزند یک سرمشق است. اگر این سرمشق، سرمشق بدی باشد، بچّه بد بار می‌آید. فرض کنید پدر و مادر متقلّب [باشند]، دروغگو [باشند]، به همدیگر رحم نمیکنند، به همدیگر خیانت میکنند؛ اینها را هم بچّه میبیند جلوی چشمش؛ [پدر و مادر] به مسائل دینی اهمّیّت نمیدهند؛ به فرائض، به نماز، به روزه. بچّه [هم] همین‌جور بار می‌آید. این تربیت بد است- [یا] گاهی هست که انسان تربیت بد هم نمیکند بچّه را، لکن رها میکند، رها میکند؛ خیلی از ماها گرفتار این معنا هستیم؛ نه اینکه بچّه را بد تربیت کنیم، نه، اما رهایش میکنیم؛ احساس مسئولیّتی کَأنّه نسبت به او نداریم. گاهی اوقات برای درس خواندن و مشق نوشتنش صرف وقت میکنیم اما برای نماز خواندنش، برای آشنا شدنش با قرآن، با مسائل دینی، نه، هیچ انسان وقتی نمیگذارد. این رها کردن بچّه است. اینها را نمیشود انسان به حساب خدا بگذارد؛ یعنی بگوید خدایا این بچّه را من تربیت کردم برای تو، در حساب تو؛ نمیشود.

آن فرزندی را میشود انسان به حساب خدا بگذارد که او را رها نکند و تربیت خوب هم بکند. البتّه توجّه داشته باشید و توجّه دارید که تربیت فرزندان این‌جور نیست که انسان هر یک‌یک بچّه‌ها را بخواهد [که] مثل یک شاگرد معیّنی جلو [بیایند]، دعوتشان کند، بهشان حرف بزند [و] تربیتشان کند؛ نه. بعضیها میگویند که شما میگویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیتشان نمیتوانیم بکنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمیکند، خوب تربیت میشوند. به‌طور طبیعی، به‌طور غالب خوب تربیت میشوند.

پس بنابراین «یَحتَسِبُهُم عِندَالله» که در این حدیث شریف هست، معنایش این است که بچّه را جوری تربیت کند که بتواند او را پای خدا حساب کند.
حالا، اگر «مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله»، اگر [انسان] تقدیم کند اولادی را -تقدیم کند یعنی بار بیاورد، پرورش بدهد، ارائه بدهد فرزندانی را- که بتواند آنها را پای خدا حساب بکند،

حَجَبُوهُ مِنَ النَّارِ بِإِذنِ الله عَزَّوَجَل
این فرزندان، او را از آتش الهی، از عذاب الهی دور نگه میدارند، مانع میشوند. این یکی از این چیزهای مهم است. خدای متعال به ما میگوید که عمل صالح کنید تا پیش خدای متعال مأجور باشید، از عذاب الهی مأمون باشید؛ اما به این اکتفا نمیکند؛ میفرماید اگر چنانچه نسل بعد از خودتان را هم تربیت کردید، این هم یک حسنه‌ای است، یک عمل صالحی است که میتواند شما را حاجب از آتش باشد.

۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۶۳۴

 

گزیده دیدار: فیلم: شرح حدیث اخلاق | فرزندانی که برای والدین، عمل صالح ‌اند

با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید : 

امام حسن عسکری

زندگی کردن با مردم این دنیا همچون دویدن در گله اسب است..

تا می تازی با تو می تازند.
زمین که خوردی، آنهایی که جلوتر بودند.. هرگز برای تو به عقب باز نمی گردند.
و آنهایی که عقب بودند، به داغ روزهایی که می تاختی تورا لگد مال خواهند کرد!
* در عجبم از مردمی که بدنبال دنیایی هستند که روز به روز از آن دورتر می شوند
وغافلند از آخرتی که روز به روز به آن نزدیکتر می شوند..

نهج البلاغه

✅ از امام ابوالحسن الرضا علیه السلام نقل شده که به اسعد اشعری که اهل قم بود فرمود : قبری از ما نزد شما هست ؛ عرض کردم :آقا ، شما منظورتان حضرت فاطمه دختر موسی بن جعفر علیه السلام است ؟ فرمود : بله ، کسی که او را با معرفت به حقش زیارت کند ، بهشتی خواهد شد.

●مشکل ما همان نکته ی معرفت است که کمیاب است.

ما خوش ترین ایام عمرمان همان چند سالی بود که در مدرسه ی فیضیه ی قم در جوار حرم مطهر حضرت معصومه (علیها السلام) بودیم و شب ها حجره ی ما با چراغ های گلدسته ی صحن منور روشن می شد. اول صبح که از خواب بر می خاستیم ، پیش از همه چیز چشممان به گنبد مطهر می افتاد و می گفتیم : ( السلام علیک یا بنت رسول الله یَا فَاطِمَةُ اشْفَعِی لنا فِی الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْنا مِنَ الشَّأْن )

برگرفته از سخنان حضرت آیت الله سید محمد ضیاءآبادی

⚫️دهم ربیع الثانی سالروز وفات کریمه ی اهلبیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها را ؛ برعموم شیعیان جهان تسلیت عرض می نماییم.

• حضرت صادق علیه السلام فرمودند:

🔹 «ثَلاثَةٌ اِن یَعلَمُهنَّ المُؤمِنُ کانَت زیادَةً فى عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعمَةِ عَلَیهِ: تَطویلُهُ فى رُکوعِهِ وَ سجودِهِ فى صلاتِهِ وَ تَطویلُهُ لِجلوسِهِ عَلى طَعامِهِ اِذا اَطعَمَ عَلى مائِدَتِهِ وَ اصطِناعُهُ المَعروفَ اِلى اَهلِهِ»

🔸 سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره مندى او از نعمت ها مى شود:

1⃣طول دادن رکوع و سجده،
2⃣زیاد نشستن سر سفره اى که در آن دیگران را اطعام مى کند،
3⃣خوش رفتارى اش با خانواده.

📚 کافی، ج4، ص 49، ح15

امام حسن عسکری

عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست بلکه عبادت، تفکر و اندیشه در قدرت بی منتهای خداوند در امور مختلف می باشد.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

🔹 «تَقْلِیمُ الْأَظْفَارِ وَ قَصُّ الشَّارِبِ وَ غَسْلُ الرَّأْسِ بِالْخِطْمِیِّ کُلَّ جُمُعَةٍ یَنْفِی الْفَقْرَ وَ یَزِیدُ فِی الرِّزْق‏»

🔸 گرفتن ناخنها و کوتاه کردن سبیل و شستن سر با خطمی در هر جمعه سبب جلوگیری از فقر و افزایش روزی است.

📚 کافى، ج6، ص491، ح10

✅امام صادق(علیه السلام)می فرماید:
براى هر چیزى قلبى است و قلب قرآن سوره یاسین است، هر کس هر روز یا هر شب بخواند... ، قبرش تا هر کجا چشم ببیند فراخ و گسترده مى‏گردد، و از فشار قبر در امان مى‏ماند ...
📚 ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق، ترجمه انصارى، ص215
کانال منازل الآخره

بر آقا و مولای خود ، علی بن محمّد علیه ‌السلام وارد شدم، چون نظر آن حضرت بر من افتاد، فرمود: مرحبا ای ابوالقاسم، براستی که تو از دوستان ما هستی.

عبدالعظیم گفت : عرض کردم : ای پسر پیغمبر، می‌ خواهم عقاید دینی خود را بر شما عرضه بدارم، اگر پسندیده باشد بر او ثابت باشم تا به لقای خداوند برسم.

امام علیه ‌السلام فرمود : بگو، ای ابوالقاسم.

گفت : عرض کردم : من معتقدم که خدا یکی است و مانند او چیزی نیست، و از دو حدّ ابطال و تشبیه بیرون است، خداوند جسم و صورت و عَرَض و جوهر نیست، بلکه پروردگار ، اجسام را جسمیّت داده و صورت ها را تصویر فرموده، و اَعراض و جواهر را آفریده است، او خداوند همه چیز و مالک و محدث اشیاست.

معتقدم که محمد صلی‌الله علیه وآله بنده و فرستاده او خاتم پیغمبران است، و پس از وی تا روز قیامت پیغمبری نخواهد بود، شریعت وی آخرین شرایع بوده و پس از او دینی و مذهبی نخواهد آمد.

عقیده ی من درباره امامت این است که امام بعد از حضرت رسول صلی ‌الله علیه وآله امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام است، بعد از او حسن، پس از وی حسین و علی بن الحسین و محمّد بن علی و جعفر بن محمّد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمّد بن علی و سپس شما.در این هنگام حضرت هادی علیه‌السلام فرمود : پس از من فرزندم حسن امام است، لیکن مردم درباره امام بعد از او چه خواهند کرد؟گوید: عرض کردم : ای مولای من، مگر آن چگونه است؟فرمود: امام بعد از فرزندم حسن شخصش دیده نمی‌ شود و اسمش در زبان ها جاری نمی‌ گردد تا خروج کند و زمین را از عدل و داد پر کند، همان طور که از ظلم و ستم پر شده باشد.

عبدالعظیم گفت : عرض کردم : به این امام غائب هم معتقد شدم و اکنون می‌ گویم : دوست آنان دوست خدا و دشمن ایشان دشمن خدا است، طاعت آنان طاعت پروردگار و معصیت و نافرمانی از آنها موجب معصیت اوست.

من عقیده دارم که معراج و پرسش در قبر و هم چنین بهشت و دوزخ و صراط و میزان حق‌اند، و روز قیامت خواهد آمد و در وجود آن شکی نیست، و خداوند همه مردگان را زنده خواهد کرد و نیز عقیده دارم که واجبات بعد از اعتقاد به ولایت و امامت عبارت‌اند از: نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر.

در این هنگام حضرت هادی علیه ‌السلام فرمود : ای ابوالقاسم ، به خدا سوگند این دین خداست که برای بندگانش برگزیده است، بر این عقیده ثابت باش. خداوند تو را به همین طریق در زندگی دنیا و آخرت پایدار بدارد.


شرح حدیث عرض دین حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام، ص11 الی 12 (از تألیفات مرجع گرانقدر حضرت آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی (مدّظلّه الشّریف)

ثواب الأعمال عن محمّدِ بنِ یحیى العَطّار [ عن رجلٍ] مِن أهلِ الرَّیّ: دَخَلتُ على أبی الحسَنِ العَسکرِیِّ علیه السلام فقالَ : أینَ کُنتَ؟ فَقُلتُ : زُرْتُ الحُسینَ علیه السلام ، قالَ : أما إنّکَ لو زُرْتَ قَبرَ عبدِ العظیمِ عِندَکُم لَکُنتَ کَمَن زارَ الحُسینَ بنَ عَلِیٍّ علیهما السلام .

✅ثواب الأعمال ـ به نقل از محمّد بن یحیى ـ : یکى از اهالى رى گفت : خدمت امام هادى علیه السلام مشرّف شدم . حضرت پرسید : کجا بودى؟ عرض کردم : به زیارت حسین علیه السلام رفته بودم . حضرت فرمود : بدان که اگر قبر عبد العظیم در شهر خودتان را زیارت کنى ، همچون کسى باشى که حسین بن على علیهما السلام را زیارت کرده باشد .

ثواب الأعمال : 124/1 ، میزان الحکمة جلد 5 صفحه 128، کامِلُ الزیارات ابن قولویه قمی (رضوان الله تعالی علیه) ترجمه امیر وکیلیان صفحه 702

یکی از اولیاء الهی بود به نام مرحوم حاج مؤمن که استاد آیت الله دستغیب رحمت الله علیه بود.، ایشان برای بنده نقل کرد:
من خدمت یکی از اولیای الهی رسیدم. دستوری به من داد و گفت که مثلاً فلان جا غذا نخور. من هم گفتم چشم. داستانش خیلی مفصل است. می‌گفت: ما با آن شخص که گفته شده بود در خانه‌اش غذا نخورم، مرتبط بودیم. یک روز در خانه ایشان نماز را که خواندیم، سفره انداختند و من خجالت کشیدم بلند بشوم. گفت: «بنشین ناهار بخور». گفتم: «آقا! من معذورم». گفت: «نه؛ بنشین ناهار بخور». حاج مؤمن می‌گفت: «غذا را کشیدیم و من دو سه تا لقمه خوردم». یک دفعه دیدم آن ولی الهی پیدایش شد. اشاره کرد گفت: «بلند شو بیا». بلند شدم رفتم. گفت: «چرا از این غذا خوردی؟» گفتم: «من خجالت کشیدم. برایم کشیدند و کاسه گذاشتند و نتوانستم نخورم». گفت: «خوب، حالا اگر می‌توانی، برو بخور». آمدم نشستم. دیدم تمامش چرک و خون است، خدا شاهد است. گفت: از بوی تعفن غذا حالم خراب شد. نگاه کردم دیدم آن‌ها همه دارند می‌خورند؛ اما دارند چرک و خون می‌خورند. حالم به هم خورد و بلند شدم.
بعضی از غذا‌ها حقیقتش این است. نمی دانیم چیست. انسان مقداری برای به دست آوردن غذای حالا و پاک سعی و کوشش بکند. غذا، در فرزندان ما، در عبادات ما آثاری دارد. در روایت دارد کسی که یک لقمه حرام بخورد، تا چهل روز دعاهایش مستجاب نمی‌شود.

پ ن: بحارالأنوار، ج 63، ص 314.
کانال رسمی آیت الله ناصری 

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:

🔹 «قالَ اللّه‏ُ عَزَّ و َجَلَّ... اِذا قالَ العَبدُ: «بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» قالَ اللّه‏ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَاَ عَبدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَن اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فى اَحوالِهِ»

🔸 خداوند گرامی و بزرگ می فرماید:
«... هرگاه بنده بگوید: "بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم"، خداوند مى‏ فرماید: بنده ی من با نام من آغاز کرد.
بر من است که کارهایش را به انجام رسانم و او را در همه حال، برکت دهم».

📚 امالی(صدوق) ص 1774

امام صادق علیه السلام فرمودند:

🔹 « کَانَ أَبِی علیه السلام یَقُول‏ إِنَ‏ اللَّهَ‏ قَضَى‏ قَضَاءً حَتْماً أَلَّا یُنْعِمَ‏ عَلَى الْعَبْدِ بِنِعْمَةٍ فَیَسْلُبَهَا إِیَّاهُ حَتَّى یُحْدِثَ الْعَبْدُ ذَنْباً یَسْتَحِقُّ بِذَلِکَ النَّقِمَة»

🔸 پدرم [امام باقر علیه السلام] همواره می فرمود:
"خداوند حکم قطعى فرموده که نعمتى را که به بنده‌اش داده، از او نگیرد، مگر زمانى که بنده گناهى انجام دهد که به خاطر آن سزاوار کیفر گردد".

📚 الکافی؛ ج‏2؛ ص273؛ ح22

پرودگار متعال عده ای از بندگان را در روز قیامت چنین مورد خطاب قرار می دهد: چرا وقتی مریض بودم به عیادت من نیامدید؟
آنها عرضه می دارند : پروردگارا تو منزّه از آنی که مریض بشوی!
پرودگار می فرمایند : چرا وقتی بنده مؤمن من مریض شد به عیادت او نرفتید ؟
منبع : چهل حدیث امام خمینی رَحِمَه الله
کانال تلگرامی تذکرة الاولیاء

امام صادق علیه السلام فرمودند:

🔹 « لَستُ اُحِبُّ أن أرَى الشّابَّ مِنکُم إلاّ غادِیاً فی حالَینِ: إمّا عالِماً أو مُتَعَلِّماً»

🔸 دوست ندارم جوانى از شما [شیعیان] را جز بر این دو گونه ببینم: دانشمند یا فراگیرنده دانش.

📚 امالی طوسی، ص303