کبری آسوپار
هزینههای انتخاباتی یکبار دیگر موضوع جدلی سیاسی قرار گرفته است. قبلتر وزیر کشور از ورود پول حاصل از قاچاق مواد مخدر به انتخابات خبر داده بود یا الهه کولایی به عنوان یکی از تصمیمگیران در مورد لیست امید، در اظهارنظری قابلتأمل گفته بود که برخی افراد با رانت و پول وارد لیست امید شدهاند؛ ورای جدلهای ناصواب این روزهای سران قوا موضوعی مهمتر وجود دارد که باید خیلی پیشتر قانونمند میشد تا باب سوءاستفاده را ببندد؛ موضوع «شفافیت هزینهها و منابع مالی تبلیغات انتخاباتی». در بند 4 سیاستهای کلی انتخابات که مهر 95 از سوی رهبری به رؤسای قوا و رئیس مجمع تشخیص ابلاغ شد، اینگونه آمده: «تعیین حدود و نوع هزینهها و منابع مجاز و غیرمجاز انتخاباتی، شفافسازی منابع و هزینههای انتخاباتی داوطلبان و تشکلهای سیاسی و اعلام به مراجع ذیصلاح و اعمال نظارت دقیق بر آن و تعیین شیوه و چگونگی برخورد با تخلفات مالی.» ادعای بابک زنجانی در مورد کمک چند میلیارد تومانی به ستاد روحانی تنها یک مصداق برای این بند است. این اول بار نیست که افراد یا جریانها متهم به استفاده از پولهای کثیف برای انتخابات میشوند. البته این مورد هم مانند بسیاری از گزارههای مالی مربوط به مقامات و سیاسیون در هاله سیاسی کاری و گذر زمان گم شده است.
📍اول؛ کرباسچی
- ۰ نظر
- ۱۸ دی ۹۵ ، ۱۶:۲۵