اوایل شب، برق زندان قطع شده و آسایشگاه در تاریکی فرو رفته بود. تنها می شد با باریکه ی نوری که از پنجره به دیوار می تابید، رنگ خون را روی دیوارهای زندان تشخیص داد.من نیز در گوشه ای از دیوارهای محصور زندان نشسته بودم و با دلی دردمند و اندوهگین آخرین وصیت یکی از برادران آزاده را که لحظاتی پیش به شهادت رسیده بود، در خاطر مرور می کردم.
او صادقانه و با زبان خاص خودش گفته بود: هر کدام از شما که به میهن اسلامی بازگشتید،از قول من به ملت عزیز ایران بگویید کسانی که به جمهوری اسلامی خیانت کنند من از آنها نخواهم گذشت و هرکس به اندازه ی خدمتی که کند، اگر لایق باشم، از او شفاعت خواهم کرد. به خانواده ام نیز بگویید من مردانه در برابر دشمن ایستادم و مردانه به شهادت رسیدم.
صداقت و اخلاص او در بیان این گفته ها چنان بود که نمی توانستیم از فرو ریختن اشکهایمان جلوگیر کنیم و در آن فضای ملکوتی سوگند یاد کردیم که وصیت او و دیگر شهدای گرانقدر آزاده را به گوش ملت ایران برسانیم.
راوی: آزاده سید حمید ابوالفضلی / سایت جامع آزادگان
متن نامه پدر و مادر شهید خلیلی به شرح ذیل است:
در آستانه میلاد فرخنده امام هشتم حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام و دهه کرامت اینجانبان، پرویز خلیلی و اعظم مشتاق‌فرد به عنوان اولیای‌دم شهید خلیلی، در خصوص اعمال حق قصاص خویش که پس از رسیدگی در شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران در حضور وکلای تسخیری و تعیینی قاتل، آقای احسان شاه‌قاسمی، پس از تأیید در شعبه پانزدهم دیوانعالی کشور، هم‌اکنون در شعبه سوم اجرای احکام کیفری دادسرای جنایی تهران مطرح است، بدینوسیله ضمن سپاس از وکیل محترم‌مان و استاد معزز دانشگاه جناب آقای حامد صفری‌ریزی به استحضار ملت شهیدپرور ایران می‌رسانیم:
