بسم ربـــ الشهــدا...
این جمله ی تأسف بار بر و بچه های تفحص لشگر 14 امام حسین (علیه السلام) بود
که در غروب آخرین روز از جست و جوی طاقت فرسا و بی نتیجه ی خود، با صد اندوه بر زبان می آوردند.
آنان امیدوار بودند که پس از یک هفته تلاش،
آقا، امروز دیگر حتماً به آن ها عیدی می دهد.
چرا که عید شعبان بود و روز ولادت آقا،
اما دریغ و حیف، باز هم دست خالی.
در میان این جمع غم زده،
بیش از همه چهره ی خسته و خاک آلود علی رضا به چشم می آمد.
هم او که با هزار اصرار توانسته بود
اجازه ی تفحص محدود یک هفته ای را در منطقه ی عملیاتی محرم بگیرد.
