سراج معلم

مهدی محمدی
سخنان دیروز رییس جمهور علیه شورای نگهبان را برخی به حساب شجاعت و جسارت گذاشته اند. من اما آن را بیش از هر چیز ناشی از ترس می دانم. با اجرا شدن برجام حسن روحانی تنها ابزار لاپوشانی ناکارآمدی اقتصادی دولتش را از دست داده است و بنابراین طبیعی است که نگران و هراسان باشد. همین حالا، تنها تحرک واقعی که از ناحیه دولتی ها می توان دید رفتارهای شبه التماسی به طرف خارجی است تا در ایران سرمایه گذاری کند. روحانی رونق اقتصادی را هم از سیاست خارجی و شیرین کردن خود برای اروپا و امریکا می خواهد، غافل از اینکه این باعث می شود حتی امریکایی ها هم او را میانه رو بی کفایت بخوانند و حیرت خویش را از اینکه او و تیمش هنوز نمی دانند گام اول رونق اقتصادی پایدار تقویت تولید داخلی است ابراز کنند.
حمله به شورای نگهبان را جدی نگیرید. فردا شاید به جای دیگری هم حمله کنند؛ آن را هم جدی نگیرید. همه اینها ناشی از استراتژی است که من آن را فرار از اقتصاد به سیاست میخوانم. استراتژی که جامعه ایرانی مدتهاست دست طراحان و مجریان آن را خوانده است. تند کردن فضای سیاسی کشور در آستانه انتخابات هرگز باعث نخواهد شد مردم آنچه را که سر سفره شان می گذرد، فراموش کنند. اگر غوغاسالاری جواب می داد احمدی نژاد در این کشور رییس جمهور مادام العمر بود.