دل اگر خداشناسی همه در رُخ علی بین
چهارشنبه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۱۲:۳۷ ب.ظ
سحری به خواب دیدم شه کشور صفا را
به رخش نظاره کردم مه خوب دلربا را
به ادب زبان گشودم بسرودم این نوا را
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
صنمی که تُرک چشمش ز کفم ربوده آیین
زده مُهر مهر خود را به قلوب اهل تمکین
بشتاب موسی دل تو به طور سینه منشین
دل اگر خداشناسی همه در رُخ علی بین
ز علی شناختم من به خدا قسم خدا را
همه دم بر این امیدم که مرا ز در نراند
گرم از درش براند کس دیگرم نخواند
غم و درد عاشقان را به جز از علی که داند
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
