سراج معلم

استاد_فاطمی_نیا

اولا ان شاء الله در اعتکاف حوائجو از خدا میخوایم، فرج مولایمان امام زمان علیه الصلاة و السلام در رأس دعاهای ماست. اما فلسفه اعتکاف، در حج هم گفتم، میریم اونجا می گردیم، خوب این رمز این است که خدا محور باشیم، دور خدا بگردیم، خدا که جای معینی نیست العیاذ بالله، این رمز اینه. اما رمز و فلسفه اعتکاف، اون هم شبیه حجه، اعتکاف از عکوف مشتق است، ببینید اعتکاف، عاکف اینها هم ریشه است، عاکف به کسی می گن که در یک جا بمونه، عکوف هم همین است، اعتکاف هم همینه، شما در مسجد می مونین دیگه.اینو گذاشتن که شما بدونید همیشه باید نزد خدا بنشینید،اعتکاف رمز همیشه با خدا بودنه.خدا که با ما هست، شکی نیست، تو باید با خدا باشی، ببین در فارسی میگه من با فلان کس رفتم فلان جا، در عربی مع جاشو می گیره،در عربی مع یعنی با. خدا در قرآن یک وقت میگه: «هو معکم این ما کنتم» خدا با شماست، این خطاب به کیه؟ اگه گفتین؟ فکر کردین خطاب فقط برای مومن، مقدس هاست، نه، خدا با همه هست، کافر،مومن همه.اما یک جا میگه: «ان الله مع المومنین» خدا با مومنان است. «ان الله مع المتقین»، «ان الله مع الصابرین» این مع با اون مع خیلی فرق داره.مولوی انصافا اینو خیلی زیبا بیان کرده:

(شاخه خشک و تر قریب آفتاب***آفتاب از این دو کی دارد حجاب
لیک کو اون قربت شاخه تری*** که ثمار پخته از ان میبری)
وقتی تو رفتی باغ، میبینی یک درختی سر به فلک کشیده سرسبز میوه های خوش رنگ، اما یک شاخه هم هست که شکسته، حالا آویزونه به درخت، اما از درخت چی میگیره؟ هیچی. الان به اون شاخه شکسته بگی آفتاب با کیه؟ میگه بامنه، راست میگه آفتاب روش افتاده، رو شاخه تر هم افتاده، ولی چه قدر، فرق داره؟ الان من هم بمیرم میرم پیشه خدا، اما شهید وقتی میره، عند ربهم، نزد خدا، این با اون فرق میکنه.بنا براین این معیت عمومی برای همه هست، مهم نیست، اون معه خاص را شما در اعتکاف باید بدست بیارین. اعتکاف یعنی من آمدم نزد خدا، حالا تمام که شد، دوباره بد اخلاقی؟ دوباره قهر؟ دوباره حرف درآوردن؟ پس فلسفه اعتکاف اولش این است، که بدونی همیشه باید نزد خدا باشی.