سراج معلم

این ‌جا برای ما بشارتی از حضرت امام محمّد باقر(علیه السلام)هست که فرمود:

(لِفاطِمَةَ وَقْفَةٌ عَلیبابِ جَهَنَّمَ).
فاطمه (علیها السلام)در مسیرش به سوی بهشت، به درِ جهنّم که می‌ رسد توقّفی می ‌کند.

✅یعنی، مادر نمی ‌تواند بگذرد و فرزندان خودش را در آتش جهنّم ببیند.

وقتی می‌ایستد از طرف خدا ، ندا می‌ رسد چرا توقّف کردی؟ حرکت کن تا به جایگاه خود در بهشت برسی. عرض می ‌کند:
(إلهِی وَ سَیِّدِی سَمَّیْتَنِی فاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بی مَنْ تَولاّنِی وَ تَوَلّی ذُرِّیَّتِی مِنَ النّارِ وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ وَ أنْتَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ).

خدا و مولای من، تو مرا فاطمه[جدا کننده‌ی دوستان خود از جهنّم]نامیده ‌ای و به من وعده داده‌ای که به سبب من، دوستان من و دوستان ذرّیّه‌ام را از آتش نجات دهی و تو هرگز خلف وعده نمی ‌کنی.

✅آنگاه از خدا، ندا می ‌رسد:
(صَدَقْتِ یا فاطِمَةُ، إنِّی سَمَّیْتُکِ فاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِکِ مَنْ أحَبَّکِ وَ تَوَلاّکِ وَ أحَبَّ ذُرِّیَّتَکِ وَ تَوَلاّهُمْ مِنَ النّارِ).

فاطمه، تو راست می ‌گویی، من تو را فاطمه نامیده و وعده کرده ‌ام که دوستان تو و دوستان فرزندانت را از آتش نجات دهم.

و این که جمعی از آنها را (که گنهکاران بی ‌توبه‌ از دنیا رفته‌اند) به جهنّم آورده ‌ام، برای این است که خواستم تو درباره‌ی آنها شفاعت کنی و من شفاعت تو را بپذیرم تا عظمت و موقعیّت تو برای انبیا و فرشتگان و اهل محشر روشن شود.

حالا این تو و این هم محبّین تو در میان جهنّم. هر که را می‌ خواهی از آتش نجات دهی، مختاری!
[کشف الغمة، جلد1، صفحه‌ی463.]

در روایت دیگری از همان حضرت منقول است که:
(وَ اللهِ یا جابِرُ، إنَّها ذلِکَ الْیَوْمَ لَتَلْتَقِطُ شِیعَتَها وَ مُحِبِّیها کَما یَلْتَقِطُ الطَّیْرُ الْحَبَّ الْجَیِّدَ مِنَ الْحَبِّ الرَّدِیء).

به خدا قسم ای جابر، آن روز فاطمه‌(علیها السلام)شیعیان و دوستان خودش را از میان جهنّمیان جدا کرده و دنبال خودش به بهشت می ‌برد؛ همچنان که مرغ، دانه‌ های خوب را از دانه‌ های بد جدا می ‌کند.
[بحارالانوار، جلد43، صفحه‌ی 65.]

برگرفته از سخنان حضرت آیت الله سید محمد ضیاءآبادی